درنگ ها و کند و کاوها در قلمرو ادبیات دفاع مقدس
یکی از لوازم پیشرفت ، باور به ضرورت و یادگیری دائمی است .
"یادگیری" هم برای پیشرفت فردی ، هم برای پیشرفت اجتماعی و هم پیشرفت سازمانی امری گریز ناپذیر است .
یک استاد دانشگاه ، یک معلم خوب ، یک مدیر شایسته و یک نهاد پویا و رو به رشد زمانی رو به تعالی و ارتقا خواهد رفت که بداند باید همواره تا ابد یادگیرنده باشد . این حکم دربارۀ نهادهایی که در حوزه ادبیات ، عزم سازماندهی جریانی نو و بالنده را در دستور کار داشته باشند ، به مراتب اولویت مند تر به نظر می رسد . از این رو ، روش و منش سازمان هایی ستودنی است که مستمراً در صدد رایزنی با اهل نظر و دانشورزان بر می آیند و برای بهبود و ارتقای دستاوردهای ادبی حوزۀ ادبیات دفاع مقدس اقدام می کنند .
آنچه پیش روی خوانندگان فرهیخته قرار دارد ، حاصل گفت و گوهایی است که طی چند جلسۀ مقدماتی و سپس چند جلسۀ اصلی دربارۀ بخشی از راهکارهای اعتلا و ارتقای ادبیات در قلمرو دفاع مقدس و جنگ تحمیلی و درنگاهی وسیع در حوزۀ ادبیات پایداری بیان شده و فرایند مباحث به نحوی پیش رفته است که ماهیت گفت و گویی و تبادل نظر و طرح بحث نیز در آن حفظ شود .
تکوین این گفت و گوها نتیجۀ درنگی بود که طی سال ها در ارزیابی وضعیت ادبیات دفاع مقدس صورت گرفته و متضمن این ادعاست که دستاوردهای ادبی دفاع مقدس با تمام نقاط درخشان خود از کاستی هایی رنج می برد که به ضرورت باید بر آن همت گمارد تا به گونۀ تعالی بخش جلوه نماید.
